محفل انس با قرآن کریم با حضور قاریان ممتاز بین المللی

و حافظان خردسال کشور جمهوری اسلامی افغانستان در تهران برگزار شد!

به مناسب ایام فاطمیه و تقدیر از علیرضا دانش حافظ خردسال کشورمان و مهدی کریمی دیگر نوجوان افغانستان، محفل انس با قرآن با حضور فضلا و طلاب حوزه های علمیه شاه عبدالعظیم حسنی، اساتید، خادمان و دانش آموزان قرآن کریم در تهران، برگزار شد.
این مراسم شب جمعه ۳۱/۱/۱۳۹۱ در قلعه نو ورامین از توابع تهران برگزار گردید.
در این محفل که با قرائت قرآن کریم توسط ناصر بهادری آغاز گردید، مداحان اهل بیت به مدیحه سرایی پرداختند.
در ادامه این مراسم گزارشی از جامعه قاریان و حافظان قرآن کریم توسط قاری عباس حسنی، رئیس جامعه قاریان، بیان گردید.
همچنین میهمانان ویژه این مراسم، علیرضا دانش حافظ خردسال کشورمان و مهدی کریمی دیگر حافظ نوجوان افغانستان به سئوالات حاضرین پاسخ دادند.
محفل یاد شده با قرائت قرآن کریم توسط قاری بین المللی کشورمان استاد سیدمرتضی ابدالی یکی از اساتید جامعه قاریان، خاتمه یافت.
گفتنی است این محفل با استقبال گرم مهاجرین افغانستانی مقیم تهران برگزار شد.

در سال ۳۳۰ پیش از میلاد، اسکندر پس از تصرف شهر آرتاکوانا (اردکانه؟)، مرکز ساتراپی هریوا، آن را ویران کرد. سپس وی یا بازماندگانش در نزدیکی آرتاکوانا شهر جدیدی بنا کرده و نامش را «اسکندریه آریانا» (Alexandria in Ariana) نهادند و در آنجا این دژ را برای نظامیان خود ساخت که بقایای آن هنوز باقی است. هدف از ساختن این دژ، حفظ نظامیان از شورش احتمالی مردم شهر در برابر سلطهٔ مقدونی‌ها بود. این بنای عظیم هم‌اکنون در وسط شهر هرات موجود است. در اواخر دوره محمد ظاهرشاه و دوران سردار داودخان بودجه‌ای برای بازسازی ان اختصاص دادند که در پایان دوره داودخان دوباره احیا و بازسازی شد. برج و باروهای بزرگ این قلعه از دوردست‌ها قابل دیدن است

دژ اختیارالدین نخستین دژ استوار منطقه هرات در افغانستان است که اهالی آن به راهنمایی شمیره دختر فریدون به منظور رهایی از چیرگی و باجگیری دشمن آباد کردند. در سدهٔ چهارم پیش از میلاد در پی تهاجم اسکندر مقدونی ویران ولی پس از آن به فرمان خود او ازنو آباد شد. این دژ دوباره در اثر هجوم چنگیز ویران ولی بعدآ در عصر فخرالدین (۶۸۷ – ۷۰۶) توسط وزیرش اختیارالدین آباد شده و بنام وی نامیده شد.

در سال (۸۱۰) دوره شاهرخ فرزند تیمور لنگ که پایتخت خراسان را از سمرقند به هرات انتقال داد علاوه بر ترمیم ویرانی‌های گذشته به استوارسازی و آراستن این دژ نیز پرداخته شد.

این بنا در قرن هفتم توسط اختیار الدین مرمت شد وپس از خرابی‌های زمان مغولان مجدداً توسط ملک فخر الدین کرت تعمیر شد. قلعه اختیار الدین بدلیل مرکزیت حکومتی و نظامی همیشه مورد تخریب و صدمات نیروهای مهاجم بوده است. پس از حمله (۷۸۳ هـ .ق) و تصرف شهر هرات توسط وی صدماتی بر آن وارد شد و تا زمان حکومت شاهرخ در هرات به همان شکل باقی ماند و در سال (۸۱۸ هـ .ق) (۱۴۱۶ م ) توسط شاهرخ پسر تیمور مجدداً مرمت شد. این قلعه در زمان داوود خان (۱۹۷۵میلادی ) توسط یونسکو شروع به مرمت آن گردید که متاسفانه به دلیل رویکار آمدن رژیم کمونیستی نیمه کار ماند.

بت بامیان

بت بزرگ بامیان که بزرگ ترین تندیس در جهان ثبت گردیده بود، ۵٣ متر ارتفاع داشت و صلصال نام داشت. بت کوچک که به نام شمشال یاد می گردید ٣۵ متر ارتفاع داشت. بت های کوچکتر دیگری نیز در دل کوه در اطراف آنها تراشیده شده بودند که همچنان از عهد کوشانیان بر جا مانده بودند.

یاقوت حموی در معجم البلدان در معرفی بامیان می نویسد:
« بامیان شهر و خوره ای در کوهستان میان بلخ و هرات و غزنه است. دژی استوار و شهری کوچک در سرزمینی پهناور که از بلخ ده مرحله و از غزنه هشت مرحله دور است. خانه ای بلند بر ستونهای سر به آسمان کشیده و نقاشی شده در آنجا هست که در آن از هرگونه پرنده نمونه ای در آنجا برای بازدید بیکاران نهاده اند. دو بت بزرگ و بلند نیز در آنجا در تنهء کوه کنده شده، یکی از آنها را سرخ بُد و دیگری راخینگ بُد خوانند، گویند در همهء جهان بی همتا است.»

حکومت طالبان علیرغم اصرار جامعه جهانی مبنی بر مدارا با مجسمه های بی جان بودا در بامیان، بتاریخ  11  مارچ سال 2001 با آتشباری سنگین بر مجسمه های بودا، دو مجسمه عظیم بودا در بامیان را تخریب کردند. دلیل ارائه شده از سوی طالبان در این مورد، این بود که وجود بت ها را نشانه شرک می دانستند و در قلمرو حاکمیتی که آنان سلطه داشتند، نمی خواستند، مظهر شرک و کفر وجود داشته باشد.

بند امیر واقع در ولسوالی یکاولنگ ولایت بامیان است. مناظر زیبا، دلپذیر و دلچسب این ساحه دولت مرکزی را واداشت تا بند امیر را بعنوان اولین پارک ملی در افغانستان اعلام کند ،این بند یکی از عجایب طبیعی افغانستان به حساب می آید.

بند امیر دارای 6 جهیل عمیق آبی رنگ، لاجوردی و کریستالی است که آب آن از چشمه سارهای کوه های اطرافش جمع می شود.بند امیر در فاصله 215 کیلومتری کابل و دربین هندوکش شرقی و سلسله کوههای بابا در مرکز کشور قرار دارد.

6جهیل مشهور که آنها بعنوان بندهای کوچکتر مربوط به بند امیر می باشد به نامهای بند غلامان، بند قنبر، بند هیبت که کاملا توسط دیوارهای سنگی شیب دار احاطه گردیده است، بند پنیر در قسمت شرقی بند، بند پودینه در سمت شمال بند پنیر و بزرگترین جهیل این ساحه بند ذوالفقار است که 490 هکتار زمین را احاطه کرده است.

در بند امیر حیوانات و پرندگان زیادی بود و باش دارند، حیوانات وحشی این ساحه عبارتند از گوسفند کوهی، آهو، گرگ و روباه و همچنین حیوانات دم دراز مانند موش کوهی نیز در این ساحه دیده شده است.

آلبستر لیتهید، خبرنگار بی بی سی در مقاله خود از بند امیر نوشته است: کوه های هندوکش بر فراز دره بند امیر که در ولایت بامیان افغانستان قرار دارد، با رنگ نزدیک به گلابی می درخشند، حوض های از آب های زیبا به وجود می آیند که به آبشار های زیبا سرازیر می شوند.
این یک بهشت است، یک واحه ای است در دشت. این یک حباب امن و صلح است در کشوری که عادت به جنگ و بی ثباتی کرده است.

حضور کم سابقه ناشران افغانستانی در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران!

اتحادیه ناشران افغانستان در بیست و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، حضور چشمگیر دارند. انتشارات، صبح امید، نعمانی، امیری، عازم، اِقرا و احراری ناشرانی هستند که از افغانستان در این نمایشگاه حضور یافته اند.

غرفه اتحادیه ناشران افغانستان، امسال علاوه بر آنکه در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به ارایه تازه ترین آثار ادبی، تاریخی، سیاسی هنری،علمی، ؤافغانستانی پرداخته‏ اند، در غیبت انتشارات دیگر افغانستانی، نظیر تاک، سعید، و بیهقی در این نمایشگاه، آثاری چاپ شده این انتشارات را نیز عرضه کرده اند

غرفه افغانستان مثل سال  گذشته با همکاری نمایشگاه بین اؤلمللی کتاب  و رایزنی فرهنگی افغانستان برپا شده، است.
اسدالله امیری رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی افغانستان، در ایران  با اشاره به برگزاري نمايشگاه بين المللي كتاب تهران به خبرگزاری بخدی گفت: "بخش فرهنگي سفارت دولت اسلامی افغانستان در تهران، بسیار خوشحال است که شاهد حضور ناشران افغانستانی از داخل کشور است."
او گفت که حضور ناشران داخل افغانستان، می‏تواند چهره فرهنگی مردم افغانستان را برای همزبانان ایرانی نشان دهد.
آقاي امیری افزود که بخش فرهنگی سفارت در راستاي تعامل بیشتر فرهنگي ميان دو ملت افغانستان و ايران نشست هاي ادبي و فرهنگي را نيز روی دست دارد.

از سوی دیگر قرار است به افتخار نامگذاری شهر غزنی به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام در سال 2013، امروز (جمعه) اولین برنامه فرهنگی _ تاریخی افغانستان با محوریت فرهنگ و تاریخ شهر غزنی، در تهران برگزار شود.
در این برنامه خلیل احمد شهیدزاده و محمد حسن ماموزی دو تن از نمایندگان پارلمان افغانستان سخنرانی می کنند.
قرار است در بخشی از غرفه اتحادیه ناشران افغانستان، جوانانی افغانی مهاجر که در بخش نرم افزارهای آموزشی و انیمیشن فعالیت دارند، برنامه های خود را به نمایش بگذارند!